Na Dufourspitze ruszyliśmy z Zermatt. Kolejką zębatą dojechaliśmy do stacji Rotenboden i dalej szlakiem m.in. przez lodowiec. W schronisku Monte Rosa zrobiliśmy godzinną przerwę i ruszyliśmy dalej. Dotarliśmy do wysokości 3200 m n.p.m. gdzie początek ma lodowiec i rozbilismy namioty spędzając tam noc (w miejscu tym jest możliwość zaczerpnięcia wody z lodowca, ktorą filtrowaliśmy żeby nie było problemów z organizmem). Następnego dnia o godzinie 3:00 mieliśmy pobudkę, następnie śniadanie, zwinęliśmy namioty, zostawiając depozyt w skałach i około 3:40 ruszyliśmy do góry przez lodowiec. Pokonaliśmy wielkie lodowe pola i dotarliśmy do eksponowanej grani. Lodowiec był zmrożony, więc szło się dobrze. Dość sprawnie i szybko przeszliśmy grań (większych trudności nie było, oczywiście trzeba uważać na ekspozycję) i o godzinie 10:30 stanęliśmy na szczycie Dufora. Kilka fotek i zejście w dół. Podeszliśmy jeszcze kawałek granią do miejsca gdzie zaczyna się żleb, którym zjechaliśmy w dół (żleb ma długość około 70 m i jest ubezpieczony prętami w kształcie litery T, nie było już grubej liny widocznej wcześniej na filmach). Ponownie znaleźliśmy sie na lodowych polach, którymi udaliśmy się w stronę schroniska. Lodowiec był już grząski i szło się ciężko. Mimo, że trasa w niebezpiecznych miejscach, gdzie są szczeliny wytrasowana jest małymi chorągiewkami nie uchroniło mnie to przed wpadnięciem trzy razy do szczeliny. Na szczęście szczeliny były na tyle wąskie, że wpadłem do pasa i zblokowałem się (oczywiście związani byliśmy liną). Przeszliśmy pola lodowe, następnie odcinek skalny i dotarliśmy do schroniska Monte Rosa gdzie spędziliśmy noc. Następnego dnia po śniadaniu wróciliśmy do Zermatt.