Przedmiotem wystawy jest z pozoru abstrakcyjny cykl malarski. Inspiracją do jego powstania była natura, widoki Ziemi z lotu ptaka. W ten sposób artystka chciała przybliżyć widzom pojęcie abstrakcji i ułatwić jej odbiór przez zakotwiczenie każdej z kompozycji w ziemskich realiach.

Wystawa potrwa do 22 lipca.

O CYKLU AERIAL:

Każdy z obrazów to subiektywnie przedstawiona rzeczywistość, jakiś zakątek na Ziemi. Jest to interpretacja artystki, wrażenie przefiltrowane przez pryzmat jej wrażliwości artystycznej oraz sumę doświadczeń jej życia. Cała powierzchnia naszej planety jest abstrakcyjna, a nie przeszkadza nam to w docenianiu jej piękna. Podobne założenie towarzyszy obrazom niniejszego cyklu. Jest też druga, głębsza płaszczyzna. Cztery żywioły, które kształtowały naszą planetę, woda, ogień, ziemia i powietrze, były także zaangażowane podczas procesu powstawania prac. Technika, którą został namalowany cykl jest nieprzewidywalna. Przypadek odgrywa w procesie tworzenia istotną rolę. Każdy z obrazów jest niepowtarzalny, nie da się go skopiować. Nie da się również całkowicie kontrolować efektu końcowego, czasem kompozycja zmieniała się diametralnie z dnia na dzień, w zależności od tego, jakie emocje i uczucia towarzyszyły artystce w czasie malowania.

O AUTORCE:

Izabela Olszyna jest absolwentką ASP w Warszawie, dyplom z plakatu obroniła w pracowni prof. Mieczysława Wasilewskiego w 2010 roku. Ukończyła wydział Grafiki, ale to właśnie malarstwo okazało się być jej prawdziwą pasją. Na studiach zainteresowała się prawami zwierząt, którym poświęciła pracę dyplomową. Jest wolontariuszką Fundacji Międzynarodowy Ruch na Rzecz zwierząt “Viva!”. Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Niemczech, Wielkiej Brytanii i USA.

W swoim malarstwie najwięcej uwagi poświęca poszukiwaniom formalnym w zakresie abstrakcji. Inspiruje ją natura, przestrzeń oraz zjawiska nie zawsze mogące być oczywistym motywem malarskim. Skala może być makro, bądź mikro, czasem trudno to zdefiniować. To, jak zostaną odebrane jej prace jest zależne od relacji właściwości danego obrazu do zdolności poznawczych odbiorcy. Nie ma złej interpretacji, jest tylko wypadkowa oddziałujących na siebie czynników. Artystka podkreśla swoją krytykę systemu edukacji, w którym brakuje miejsca na sztukę. Chciałaby, aby jej obrazy miały szerokie grono odbiorców. Zdarza jej się jeździć metrem z obrazem o pokaźnych gabarytach. Ludzie są zaciekawieni, chcieliby wiedzieć, co on przedstawia, co skłania ich do rozpoczęcia rozmowy.